คุณจะปล่อยให้ ‘ฝุ่น’ ค่อยๆ ปกคลุมและครอบครองโลกและร่างกายของเราไหม?
เมื่อสองปีที่แล้ว เราได้อ่านเรื่องสั้นเรื่องหนึ่ง ชื่อ “The Smog Society” เป็นเรื่องสมมติเกี่ยวกับโลกที่มีฝุ่นมากจนเกือบทุกคน (ที่พอมีเงิน) ต้องใส่หน้ากากอันใหญ่เทอะทะ เสมือนมีเครื่องกรองอากาศติดตัวไปทุกที่ หน้ากากนี้ไม่เพียงกันฝุ่น แต่ยังขวางกั้นการมีปฏิสัมพันธ์ของผู้คน การทักทายด้วยรอยยิ้มค่อยๆ เลือนหายไป สวนทางกับสีของท้องฟ้าที่ขุ่นมัวขึ้นเรื่อยๆ จนพวกเขาเกือบลืมไปแล้วว่าท้องฟ้าเคยเปลี่ยนสีได้มากมาย ไม่ใช่เพียงสีเทา
เมื่อสองปีที่แล้ว เราอ่านเรื่องสั้นเรื่องนี้ด้วยความสนุก ตื่นตาตื่นใจในโลกแห่งจินตนาการของนักเขียน ตลกดีที่วันนี้เรื่องสมมติกลายมาเป็นเรื่องจริงไปซะอย่างงั้น ไม่ใช่แค่ตัวละครในหนังสืออีกต่อไป แต่กลายเป็นเราเองที่เริ่มปรับตัวอยู่กับสิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงผ่านการใส่หน้ากากกันเป็นเรื่องปกติ เพื่อกันทั้งฝุ่นละอองและเชื้อไวรัส
แต่ไม่ใช่ทุกคนจะมีเงินมากพอสำหรับเปลี่ยนหน้ากากใหม่ได้ทุกวัน เราต่างต้องทำในสิ่งที่เราทำได้เพื่ออยู่รอด เหมือนกับ ‘วิศรุต แสนคำ’ ช่างภาพผู้ร่วมทำแคมเปญ #PHOTOFORFAIR กับ ‘ตั๋ง ตรัยภูมิ’ ศิลปิน Young Thai Artist Award ปี 2020 ที่สร้าง Preset จำลองการใช้ชีวิตในเชียงใหม่ท่ามกลางฝุ่นควัน ไฟป่า และ PM2.5 ให้คนอื่นได้ลองนำไปใช้ในภาพถ่ายของตน เพียงแค่บริจาคตามกำลังศรัทธา แล้วเงินส่วนนี้ก็จะถูกนำไปซื้อหน้ากาก N95 ให้กลุ่มแรงงานในจังหวัดเชียงใหม่
วันนี้ Trawell Thailand จึงอยากขอแจม ด้วยการเป็นส่วนหนึ่งในแคมเปญ #PHOTOFORFAIR จาก REALFRAME ลองใช้ Preset CNXPM2.5 กับย่านเยาวราชที่ได้งดจุดประทัด ลดการเผากระดาษเงินกระดาษทอง และลดการจุดธูปเทียนลงในช่วงตรุษจีน ตั้งแต่ปี 62 ที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบัน เพื่อช่วยลดปริมาณฝุ่น PM2.5 ในกรุงเทพฯ ดู จำลองให้คุณได้รู้ว่าถ้ายกฝุ่นควันในเชียงใหม่มาใส่ไว้ที่นี่จะเป็นยังไง!
Contributors
รักษิณา สิทธิคงศักดิ์
Writerสาวน้อยในเมืองใหญ่ ผู้มี love-hate relationship w/ Bangkok ตื่นเช้ามาเพื่อขอบคุณการมีอยู่ของอาหารอร่อย ขนแมว และบัตเตอร์สก็อต